بازی کثیف یا Dirty Game سنت سیئه و رایجی نزد بازیگران بی اخلاق دنیای سیاست و گروه های مافیائی است تا از آن طریق بتوانند رقبای خود را با توسل به رشوه ، پرونده سازی، تله های جنسی و بالمآل ترور سیاسی یا حذف فیزیکی از میان بردارند.
خبر روز سه شنبه 16 تیر ماه «خبرگزاری ثانیه نیوز» چنانچه صحت داشته باشد، مؤید بازتولید ابتذال اخلاقی در رقابت های سیاسی با توسل به «بازی های کثیف» است.
بنا بر ادعای این خبر گزاری:
« یكی از بازداشت شدگان سیاسی اغتشاشات اخیر تهران با نوشتن ندامت نامه خواستار آزادی خود شده. این فرد كه از چهره‌های معروف دوم خرداد است وقتی سیاهه رفتاری خود درگذشته را دیده و از سوی دیگر متوجه شد كه به رغم اطلاع دستگاه‌های مسؤول از جرائم، با وی برخوردی صورت نگرفته، خواستار عفو خود شد. وی در سال‌های گذشته به دلیل حضور در سیستم دولتی برای خود یك مصونیت آهنین درست كرده بود كه در پوشش آن انواع و اقسام رفتار غیراخلاقی و ... را انجام می‌داد. بنا بر اعای این خبرگزاری، همسر فرد مذكور وقتی از سابقه منفی وی باخبر می‌شود گفته است:اگر این اتهامات درست باشد و مدارك مستندی هم وجود داشته باشد من خودم به عنوان شاكی در دادگاه حضور پیدا می‌كنم و هرگز نمی‌گذارم آزاد شود»!
نوشته بین سطور خبر فوق بدین معناست که:
دستگاه های مسئول علی رغم نص صریح قانون اساسی جمهوری اسلامی ذیل اصل 25 مبنی بر «لاحقی حکومت در تحقیق و تجسس در احوال شخصیه شهروندان» بی اخلاقانه با تعقیب و مراقبه پنهان موفق به جمع آوری مدرک علیه فرد مذکور شده اند. نحوه چینش خبر و تاکید بر مدارک موجود از «رفتار غیراخلاقی» (با سه نقطه کاملاً قابل معنا در فرهنگ روزنامه نگاری ایران) و همدلی زوجه وی با مرجع بازداشت کننده علیه همسرش نیز نشان از آن می دهد که مدارک موجود ناظر بر امور منکراتی است.
بر این اساس قبل از آنکه بازداشتی مزبور موظف به دفاع از خود باشد این بر عهده نهاد بازداشت کننده است تا به افکار عمومی پاسخ دهد با چه مجوز قانونی یا اخلاقی به خود حق داده فردی را تحت مراقبت پنهان قرار دهد و با تهیه مدرک از خطاهای اخلاقی وی در حوزه خصوصی، مدارک موجود را پنهان نگاه داشته تا در وقت مقتضی تکلیف رقابت سیاسی با ایشان و هم جناحان ایشان را از طریق «بازی با آبرو» و بر هم زدن بنیان خانواده (سعایت به زوجه) به فرجام برساند.
بر فرض صحت رفتار غیراخلاقی و حتی فعل منکراتی بازداشتی مزبور، این چه سنت سیئه ای است که برخی از دستگاه ها به خود این حق را می دهند تا با تکیه زدن بر مقام «کرام الکاتبین» سیاهه نویس معاصی بندگان خداوندی شوند که ضمن تاکید دین اش بر حفظ آبروی مومنان مقرر کرده خود جزا و پاداش دهنده ایشان در آخرت باشد؟
وقتی خداوند خود تخیّـُر و فعل ارادی انسان در صواب و گناه را ملاک عقوبت اخروی کرده، مسئولین با چه مجوزی خود را کلیددار جنت و دوزخ خداوند کرده اند؟
چنانچه خطای نامبرده در حوزه معصیت است نهاد مسئول بی جا کرده (در صورت فقد شاکی) ضمن تجسس در احوال شخصیه اینک خود را در مقام خداوندی قرار داده و درصدد تعیین تکلیف رقابت سیاسی خود با رقیب از طریق گروکشی آبروی شهروند برآمده و چنانچه خطای فرد مزبور در حوزه جرائم شهروندی نیز باشد، نهاد مسئول باز هم از ابتدا بی جا کرده نسبت به ارتکاب چنان جرائمی تا وقت مقتضی اغماض کرده.
آیا اکنون نباید دغدغه میرحسین موسوی در مناظره با محمود احمدی نژاد را قابل استناد دانست که یکی از دلائل ورودش به انتخابات ریاست جمهوری را برخورد با روحیه ای اعلام کرد که در رقابت سیاسی خود را مُحق در پرونده سازی جهت حذف رقیب می داند؟
آیا در موقعیتی که رئیس جمهور کشورهمین هفته گذشته اعلام کرد تنها راه سعادت، تلاش در اجرای روش حكومت داری امیرالمؤمنین(ع) است نهادهای امنیتی نمی توانند با حداقل تقیّد به اخلاق اسلامی، گوشزد علی ابن ابیطالب در چرائی تعللش نسبت به کیدهای معاویه را راهکار خود در مراقبه و امنیت کشور قرار دهند؟
لولا ان المکر و الخدیعه فی النار لکنت امکر الناس
اگر مکر و خدعه در جهنم نبود هر آئینه من از همه مردم مکارتر بودم.
داریوش سجّادی
18/تیر/88
این مقاله با درصدی حک و اصلاح در روزنامه اعتماد ملی مورخ 20 تیر ماه منتشر شده.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
خبرگزاری ثانیه نیوز ـ ندامت نامه یک متهم:
http://www.sanyehnews.com/sanyeh/website/index.php?option=com_content&task=view&id=8673&Itemid=9
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر