بی اعتنائی توام با تحقیر محمود احمدی نژاد به حاج حسن «خمینی» در جریان مراسم سالگرد درگذشت بنیان گذار جمهوری اسلامی با چاشنی « ندادن فرصت سخنرانی به ایشان» توسط هَروَله برخی از حُضار در آن مراسم بعد از نامه سرگشاده محمدعلی انصاری، دبیر ستاد مرکزی بزرگداشت امام خمینی به حجت الاسلام حسن خمینی و تشریح پشت صحنه مراسم چهارده خرداد بار مفهومی خود را پیدا کرد.
توضیحات انصاری از روند و چگونگی تمهید و دستور کار مراسم مزبور مويد این نکته بدیهی است که ظاهراً محمود احمدی نژاد با مباشرت وزیر کشور ضمن اخلال در مسیر تعیین شده تعمداً کوشیده اند تا حسن خمینی را در مقام میزبان و صاحب عزا محروم از افتخار برگزاری مراسمی آبرومند برای پدربزرگ خود نمایند.
چنین اصراری هر چند قابل فهم است اما به هیچ وجه قابل قبول نمی تواند باشد.
قابل فهم بودن چنین رویکردی را می توان به حساب دل چرکینی احمدی نژاد از حاج حسن گذاشت که نه در مراسم تنفیذ ریاست جمهوری وی در بیت آیت الله خامنه ای شرکت کرد و نه اصراری در پنهان نگاه داشتن حشر و نشر خود با کسانی را داشت که به زعم احمدی نژاد و متحدینش «سران فتنه اند» و از اساس ریاست جمهوری محمود احمدی نژاد را به رسمیت نمی شناسند.
اما آقای رئیس جمهور ظاهراً بر یک نکته بدیهی کمتر عنایت می کنند و آن اینکه صرف نظر از ناآرامی ها و اغتشاشات و تحولات و فراز و فرودهای پس از انتخاب دور دوم ریاست جمهوری ایشان، در مجموع و در حال حاضر ایشان رئیس جمهور رسمی ایرانند.
چنین سمتی به خودی خود تا آن اندازه از صلاحیت توام با مسئولیت برخوردار است تا محمود احمدی نژاد را به دو نکته بدیهی متقاعد سازد:
نخست آنکه ایشان در مقام رئیس جمهور وظیفه رسمی و شرعی و اخلاقی و قانونی دارد تا با یک چشم همه شهروندان ایرانی را صرف نظر از اقبال یا ادبار به خود بنگرد.
نکته دوم و مهم تر آنکه چنین نگرش بسیط و مسئولانه ای دو جانبه نیست و رئیس جمهور نباید و نمی تواند از جمیع شهروندان ایرانی بخواهد بالااتفاق شیفته و سرگشته ایشان تحت هر شرایطی باشند.
آقای احمدی نژاد باید بپذیرند به هر حال برخی از شهروندان ایرانی به ایشان رای نداده اند و چنین شهروندانی می توانند و حق دارند مخالف و منتقد و بلکه متنفر از ایشان نیز باشند و بر ادبار خود نیز با هر دلیلی باقی بمانند. اما رئیس جمهور به اعتبار و مسئولیت شرعی و حقوقی چنان مسند و جایگاهی حق چنین تنگ نظری را ندارد.
حاج حسن یا هر شهروندی دیگر در ایران از این حق برخوردارند تا ضمن رعایت شان و احترام مقام ریاست جمهوری تحفظ کننده نظر مخالف یا منتقد و حتی نفرت از ایشان باشند.
اگر رفتار احمدی نژاد با حاج حسن در مراسم چهارده خرداد ناشی از آگاهی ایشان از مخالفت و بلکه عداوت حاج حسن با خود بوده وی باید به این نکته نیز توجه می کرد چنان رفتاری را در جوار مرقد کسی انجام می دهد که وقتی بادمجان دور قاب چین های دهه 60 بمنظور محدود کردن فعالیت منسوبین نهضت آزادی به ایشان سعایت بردند که نهضتی ها با شما مخالفند، حاذقانه فرمود:
خوب مخالف باشند. مگر من اصول دینم!؟
حال بگذریم که ظاهراً کینه و خصومت برخی پایوران از رئیس جمهور نیز قابل توجیه است تا جائی که بار دلجوئی و حلالیت طلبی را بر ذمه احمدی نژاد می گذارد.
از جمله اتهاماتی که ایشان شخصاً در مناظره اش با میر حسین موسوی متوجه شخص هاشمی رفسنجانی و ناطق نوری کرد و اکنون و بعد از گذشت یک سال «عباس پالیزدار» دبیر اجرائی هیات تحقیق و تفحص مجلس از قوه قضائیه طی مصاحبه با روزنامه سیاست روز در پاسخ به سوال زیر:
شایعاتی مطرح شده که از آقای هشمی رفسنجانی به خاطر اتهاماتی که به وی و خانواده هاشمی نسبت داده‌اید، عذرخواهی کرده‌اید؟
پاسخ می دهد:
بله. در این مدت خیلی چیزها به من ثابت شد. مثلا حرف‌هائی علیه آقای هاشمی و خانواده ایشان مطرح کردم که هیچ سند و مدرکی در این باره نداشتم. اساسا هیچ پرونده علیه هاشمی در دادگاه‌های ما مطرح نیست.آقای هاشمی از من شکایت نکرده بود و من تنها برای حلالیت طلبیدن پیش ایشان رفتم. در همان بدو ورود، مرا در آغوش گرفت و پیش از اینکه از ایشان حلالیت بخواهم گفتند برای زندان رفتن شما متاسفم و وقتی از ایشان حلالیت طلبیدم گفتند: من به این چیزها عادت کرده ام. این حرف آقای هاشمی نشان دهنده روح بلند ایشان است. این در حالی است که اگر یک نفر حق داشت علیه من به دلیل نشر اکاذیب اعلام جرم کند کسی نبود جز هاشمی رفسنجانی. همچنین حرف‌هایی علیه آقای ناطق نوری در مورد پرونده بنیاد نهج‌البلاغه و گرفتن خودروهایی از ایران خودرو گفته بودم. وقتی رفتم خدمت آقای ناطق نوری و با ایشان صحبت کردم متوجه شدم که ایشان تنها یک دوره عضو هیئت امنای بنیاد بوده و هیچ مسئولیت اجرایی هم در بنیاد نداشته است. آقای ناطق ثابت کرد اطلاعی از ماشین‌ها نداشته است. یا مطلبی دیگری در مورد آقای ناطق نوری تنها با استناد به اظهارات یک نفر که هرگز ثابت نشده است گفته بودم که بیان این حرف‌ها پشیمان هستم.
با اتکای بر چنین قرائنی و از آنجا که آقای احمدی نژاد اخیراً در خلال سخنان شان در اولین اجلاس ناشران جهان اسلام به طعنه اظهار داشتند «امروز کسی برتر است که دروغ گوتر است» لذا شرط جوانمردی حکم می کند تا رئیس جمهور شجاعانه از مشارالیها استمالت کرده در عین حالی که بپذیرند و این پذیرش را مدام با خود تکرار کند:
دیگران می توانند از ایشان متنفر باشند اما ایشان به اعتبار کسوت شان نمی توانند.
داریوش سجّادی
8/تیر/89
dariushsajjadi@yahoo.com
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر