۱۳۹۲ خرداد ۷, سه‌شنبه

فرجام سفیدچشمی


صحنه انتخاب دهمین دور ریاست جمهوری ایران با توجه به شیوه ورود احمدی نژاد و عقبه سیاسی و تبلیغاتی اش به این میدان، خواسته یا ناخواسته از «میدان رقابت» مُبدل به «عرصه جنگی» تمام عیار شد که در هر حالتی نخستین بازنده محتومش شخص احمدی نژاد است.







ماهیت جنگی این دوره از رقابت های انتخابات ریاست جمهوری، چه به حساب نابلدی احمدی نژاد در رفتار سیاسی گذاشته شود و چه محصول قصد و تعمد آگاهانه ایشان در خلق چنین فضائی باشد؛ به هر حال در فرجام این جنگ نمی توان تردید کرد که احمدی نژاد پردازنده بیشترین هزینه در این جنگ خواهد بود. هزینه ای که قهراً کلیت نظام نیز بی نصیب از آن نخواهد ماند.

خلق چنین «آرایش جنگی» از لحظه ای کلید خورد که احمدی نژاد در نخستین مناظره تلویزیونی خود، رقابت اصلی اش را با هاشمی رفسنجانی توصیف کرد که در پشت سه نامزد رقیب وی «صحنه گردانی» می کند.

اظهاراتی که می توان آن را به حساب القائات «محمد علی رامین» مشاور همیشه در سایه احمدی نژاد گذاشت که پیشتر گفته بود:

هاشمی رفسنجانی خشمگین از شکست چهار سال پیش خود اکنون با سه گانه موسوی ـ کروبی ـ رضائی به مصاف احمدی نژاد آمده. (1)

ظاهراً انگیزه احمدی نژاد و بعضاً رامین و دیگر متعلقات رئیس جمهور از اتخاذ این رویکرد، بازتولید فضای دوقطبی دور دوم انتخابات ریاست جمهوری سال 84 بود که طی آن احمدی نژاد توانست با قرار گرفتن در دوگانه «شاهزاده و گدا» از موضع دادخواهی «فقرا از اشراف» پیروز آن مبارزه انتخاباتی شود.

اما احمدی نژاد در تکرار و بازتولید آن تجربه دچار یک خطای استراتژیک است.

اشتباه راهبردی وی آنجا بود که در مناظره با میرحسین موسوی بصورتی غیرمترقبه و علنی هاشمی رفسنجانی را به عنوان رقیب اصلی اش در انتخابات معرفی کرد که با آستین چرکی مانع از مبارزه وی با مفاسد اقتصادی شده و به این نیز اکتفا نکرد و نام فرزندان وی و ناطق نوری رئیس دفتر بازرسی رهبری نظام را نیز به عنوان مختلس و متهم به دست ناپاکی در مقابل خود مطرح کرد که جملگی در یک جبهه به مصاف وی در انتخابات آمده اند.

این در حالی است که پیش از آن حسین شریعتمداری مدیر مسئول روزنامه کیهان نیز که نقش محوری در تبلیغات رسانه ای احمدی نژاد را در ایام انتخابات عهده دار بود؛ طی سخنرانی در اصفهان در توصیف حقانیت جبهه احمدی نژاد و ضلالیت جبهه مقابل با قرینه سازی آناکرونیک از نهضت عاشورا ابراز می داشت:

آنها که شال سبز می بندند بدانند که شال سبز از قرآن مقدس تر نیست. قرآن را هم بر سر نیزه کردند. باید دید ماهیت امر چیست ... دشمن مطمئن باشد دیگر مالک برنمی گردد صحنه عاشوراست ولی این بار قرار نیست حسین شهید شود؛ بلکه زمان هلاکت یزیدها و عمر سعدهاست! (2)

چنین اظهاراتی را می توان حاکی از سطحی اندیشی و فقد نگاه استراتژیک ایشان در منظومه منافع ملی ایران تلقی کرد.

ظاهراً مدیر مسئول کیهان در لحظه بیان چنان اظهاراتی به آن اندازه جوگیر شده بود تا متوجه لوازم ادعای خود نشود که چنانچه در فردای انتخابات 22 خرداد در صورت شکست محتمل نامزد مورد وثوق خود، باید ادبار میلیونی و حداکثری به احمدی نژاد را به حساب اقبال میلیونی اکثریت جامعه مسلمان ایران به اردوی به زعم ایشان «یزید یان» و «عمرسعدهای» زمانه گذاشت!

همچنانکه همین خطای استراتژیک را به شکلی دیگر محمود احمدی نژاد مرتکب شد وقتی در رقابت انتخاباتی خود در مقابل تریبون ملی صدا و سیما همان کاری را کرد که 28 سال پیش از وی، ابولحسن بنی صدر رئیس جمهور وقت مرتکب شد و صرفاً با لحاظ نفرت خود از آیت الله بهشتی و شهوت خود در تصاحب و تصرف بیشتر قدرت «میتینگ 14 اسفند سال 59» در دانشگاه تهران را مبدل به رویاروئی مستقیم خود با آیت الله بهشتی کرد.

رویاروئی که بدلیل فقدان حزم اندیشی بنی صدر تا آن اندازه در بطن خود استعداد داشت تا با قفل شدن قهری همکاری بین قوه قضائیه و مجلس با ریاست جمهوری، زمینه عزل رئیس جمهور را در کمتر از سه ماه فراهم کند.

اکنون نیز آقای احمدی نژاد نامدبرانه قرینه ای از وضعیت بنی صدر را برای جامعه ایران فراهم کرده که نتیجه انتخابات 22 خرداد چه منجر به پیروزی و چه منجر به شکست ایشان شود، نهایتاً ایشان و به تبع کلیت نظام باید هزینه آن را بپردازند.



طبعاً پیروزی احمدی نژاد در انتخابات آغاز بحران در مملکتی است که رئیس جمهورش صراحتاً و سفیدچشمانه! رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام و رئیس مجلس خبرگان و بازرس ويژه رهبری را متهم به مافیائی ضد خود کرده و اکنون در مقام رئیس جمهور قانوناً باید با ایشان همکاری کند. در عین حالی که غیرمستقیم قوه قضائیه کشور را نیز بدلیل اهمال در برخورد با آن مافیائی ادعائی زیر سوال برده.

این در حالی است که با فضاسازی عاشورائی که عقبه مطبوعاتی ایشان از فضای انتخابات ساخته اند، طبعاً در صورت شکست احمدی نژاد نیز اکنون فضای سیاسی کشور تا آن اندازه استعداد خواهد داشت تا بغض حامیان و پایگاه اجتماعی ایشان را با تلقی پیروزی يزدیان بر حسینیان متراکم و آماده ترکاندن و به بحران کشاندن و به مهلکه انداختن مقدرات و منافع ملی کشور کند.



داریوش سجّادی

18/خرداد/88

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

1ـ سخنرانی محمدعلی رامین در نشست خبری مشهد ـ خبرگزاری INA

http://www.irannewsagency.com/news/index.php/1/3639.html



2ـ سخنرانی حسین شریعتمداری در اصفهان ـ

http://www.noandish.com/com.php?id=27544


هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر