۱۳۹۲ خرداد ۳, جمعه

عروج در غربت


سوم ماه مبارک رمضان «پرويز شهنواز» دوست همکار و پدر گرامی مان در تلويزيون هما، در بيمارستانی در شهر لوس آنجلس برای هميشه از ميان مان رفت.

حدود 7 ماه پيش بود که بيماری مهلک سرطان «پرويز» را به نيت بهبودی از تلويزيون هما جدا کرد.

اغراق نيست اگر بگويم حضور «پرويز» در مقابل دوربين تلويزيون هما از شيمي درمانی لعنتی برایش موثرتر بود.

خودش هميشه اين را می گفت.

می گفت قطع ارتباط من با بينندگان از سرطان برايم تلخ و مهلک تره.

روزی که «هما» را به نيت درمان ترک می کرد عاجزانه از بچه ها می خواست برای سلامتی و بازگشت سريع اش دعايش کنند.

پيرمرد نمی دانست مقدر شده بود «هما» زودتر از «پرويز» برود.



«پرويز» برای همه بچه های «هما تی وی» حکم برکت و پشت گرمی را دشت.

عموم همکاران در تلويزيون هما عمدتاً وابستگان به روزنامه نگاری مکتوب بودند.

هيچکدام از همائيان بجز «پرويز» تجربه رسانه تصويری را نداشتيم و با آمدن و پيوستن پرويز به ما، «هما» گرانيگاه خود را پيدا کرد.

پرويز لنگر ثبات و آرامش ما بود.

صورت مهربانش. کلام قاطع و اثرگذارش با آن روحيه مردانه بلوچی باعث قوت بچه ها بود.

خيلی زود توانست همکاران در هما تی وی را به اعتماد بنفس برساند.

قبل از عزيمت اش به نيت بهبودی از من قول گرفت تا در صورت بازگشت با سلامت اش به وی جهت اخذ مدارک سفر به ايران ياری اش رسانم.

پيرمرد 35 سال بود که از کشور خارج شده و علی رغم عشق اش به ايران، هرگز فرصت بازگشت را پيدا نکرد.

خدابيآمرز آخرين آرزويش هم نا محقق ماند.

وه که چقدر تلخ است مُردن در «غربت» و خفتن در «تربت» ئی که مال تو نيست.

خدايش بيآمرزد که در غربت مرد و خدايش نيآمرزد آنانی که هُمايش را نيز در غربت کشتند!

آخرين بار که با «پرويز» فرصت اختلاطی تلفنی دست داد، روزی بود که برای ملاقات با دکتر محمد خاتمی عازم شيکاگو بوديم.

پرويز در بستر احتزار وقتی فهميد خاتمی را می بينيم ملتمسانه از پشت تلفن و با صدائی رنجور متقاضی اخذ دعائی مکتوب از خاتمی برای خود شد.

چقدر سيد را دوست داشت.

از آن بيشتر چقدر جد سيد را دوست داشت.

بارها در ساختمان «هما» می گفت بر سر ارادتم به علی (ع) و حسين بن علی با احدی شوخی ندارم.

تا روز آخر عمر دعای سوغات از کربلای معلی را با خود به همراه داشت.

خدايش رحمت کند.

برکت تلويزيون هما بود.

پرويز جان

دلمان برايت تنگ می شود.

ما را دعا کن و سلام مان را به خداوند برسان و بخواه تا ما را نيز بپذيرد.

ـــــــــــــــــــــــــــــــ

داريوش سجادی
دبير سرويس سياسی تلويزيون هما
4/مهر/85

آمريکا

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر