شامگاه جمعه بيست و نهم بهمن ماه آينده در صورت عدم اتفاقی غير مترقبه ، تکليف مجلس جنجالی ششم بعد از ماهها هيجان و کشمکش سياسی يکسره می شود و تمامی جناح ها و رجال سياسی در کنار قاطبه مردم چشم انتظار شمارش آراء و نتيجه ترکيب ششمين دوره مجلس شورای اسلامی خواهند نشست.
پيش بينی پيروزی چشمگير جبهه اصلاح طلبان در انتخابات مزبور در صورت وجود فضای سالم رقابت و خويشتنداری و استقبال باز شورای نگهبان از کليه کانديداها ، پيش بينی دور از انتظاری نيست . اما اين پيروزی برای اصلاح طلبان قبل از لذت بخش بودن می تواند هشدار دهنده باشد!
چنانچه محافظه کارها در اين انتخابات مانند دوم خرداد « سورپرايز» شده و حداقل کرسی ها را نيز در مجلس از دست بدهند « فرضی که چندان بعيد هم نيست» هشدار مزبور می تواند جای خود را به نگرانی بدهد.
منشاء اين نگرانی از آن جهت است که جناح محافظه کار داعيه حق دارد و با اين داعيه زمانی که در موضع ضعف قرار می گيرد ، خطرناک و غيرقابل پيش بينی می شود.
اين جناح بارها اعلام کرده که ميان گزينه اکثريت و حقانيت با توجه به خود حقانيت بينی هميشگی ايشان هيچگاه تمايلی به گزينه تمکين در برابر اکثريت نداشته اند ، لذا پيروزی محتمل اصلاح طلبها در انتخابات مجلس علی رغم آنکه می تواند ذائقه جبهه دوم خرداد را در کوتاه مدت شيرين کند ليکن اين پيروزی می تواند سرآغاز هل من مبارز طلبی های خارج از قاعده و غير متعارف محافظه کارها در بيرون از رينگ مبارزه باشد.
محافظه کارها از آنجا که داعيه حق دارند شکست خود را شکست اسلام تلقی می کنند لذا قهراً اين حق را نيز برای خويش قائلند که بمنظور « نجات اسلام»! دست به هر کاری بزنند.
هر چند بی استعدادی محافظه کارها در جلب نظر مردم و کم طاقتی ايشان در تحمل شکست « مشکل خودشان است»! اما محصول اين مشکل رنج مشترکی است که دامنگير مجموعه جامعه سياسی ايران می شود.
مشکلی که در بطن خود از اين استعداد برخوردار است تا بتواند زنگهای خطر را برای آينده ثبات سياسی ايران بصدا در آورد!
داريوش سجادی
روزنامه پيام آزادی
5/دی/78
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر